Kim Polling
Onze samenwerking begon in een voor mij lastige periode. Mentaal had ik best wat te verduren gekregen in de voorafgaande maanden en daarnaast wilde ik graag moeder worden. Uitdagingen waarbij er ook onzekerheid om de hoek kwam kijken. Want kan je na een zwangerschap nog wel terugkeren naar de wereldtop? Na Claudia Zwiers in 1998 was ik de eerste judoka van TeamNL die topsport met moederschap wilde gaan combineren, wat betekende dat het begeleiden van een zwangere atleet en haar terug te laten keren naar het hoogste niveau ook voor Garmt iets nieuws was. Maar met zijn enthousiasme gaf hij mij meteen het gevoel dat ik erop kon vertrouwen dat het allemaal goed zou komen. Of althans, garanties zijn er nooit, maar we zouden in elk geval de kennis en de middelen verkrijgen om dit voor elkaar te krijgen. Het gevoel dat Garmt mij dus na ons eerste gesprek gaf, was het gevoel van vertrouwen. En zo gezegd zo gedaan, hij zocht meteen contact met experts op zowel het gebied van zwangerschap als op het gebied van mentale begeleiding. En binnen no time had ik een team om mij heen om mij weer mentaal weer in orde te krijgen en om de zwangerschap en bevalling zo goed mogelijk door te komen, zodat ik weer terug kon keren als atleet.​
​
Binnen vijf maanden na de geboorte van mijn dochter keerde ik terug op de wedstrijdmat. Acht maanden na haar geboorte stond ik voor het eerst als moeder op een Grand Slam podium en enkele maanden later won ik samen met TeamNL brons op het wereldkampioenschap. En een jaar later zat mijn twee-jarige dochter tijdens de Olympische Spelen van Parijs op de tribune om mij aan te moedigen. Dus ik kan absoluut zeggen dat we het doel om terug te keren naar de wereldtop hebben bereikt. Maar meer nog dan de resultaten, ben ik Garmt heel dankbaar voor hoe hij mij heeft begeleid als mens. Zoals eerder aangegeven had ik het mentaal heel erg moeilijk toen we onze samenwerking begonnen. Maar met zijn geduld en inlevingsvermogen, en de rest van het door Garmt samengestelde team, kreeg ik langzamerhand weer het vertrouwen in mijzelf terug. Ook heb ik het heel erg gewaardeerd hoe Garmt mij heeft gesteund in de beslissing om topsport en moederschap te combineren. Want uiteraard was judo niet meer prioriteit nummer 1 in mijn leven na de komst van de kleine. Als moeder kon ik en wilde ik bijvoorbeeld niet voor langere tijd weg van huis zijn. En dit betekende dat ik regelmatig niet mee kon naar de langere trainingsstages in het buitenland. Maar in plaats van dit als een probleem te zien, dacht hij altijd in oplossingen: “Oke, hier kan je niet aan meedoen, maar is er dan misschien een trainingsstage, dichter bij huis, waar je wel naar toe kan?”
​
Waardevoller dan de prestaties vond ik de manier waarop ik waarop ik werd begeleid. Onder de begeleiding van Garmt ben ik gegroeid als mens en heb ik bijvoorbeeld geleerd dat je beter in oplossingen dan in problemen kan denken. “Oké, dit is de situatie, die verander je niet, maar welke mogelijkheden zijn er om toch nog zo dicht mogelijk bij het behalen van je doel te komen?”
​
Ik denk dat eerlijkheid en openheid altijd centraal hebben gestaan. Garmt heeft mij ook altijd het gevoel gegeven dat mijn mening er ook toe deed. En als we van mening verschilden, dan konden we hier ook heel open over praten en onze argumenten delen. Ik had dan ook altijd het gevoel dat ik overal eerlijk over kon zijn en alles kon zeggen.
​
Als ik de keuze had om met Garmt samen te werken, dan zou ik zeggen; direct doen! Wat je doelen ook zijn, ongeacht op welk (werk)gebied, ik ben er zeker van dat Garmt zich 100% zal inzetten om van jouw doel ook zijn doel te maken en dat jullie dit doel samen zullen/kunnen gaan bereiken.